Skip to main content
Knowledge Centre on Interpretation

Simultano prevođenje

Što je simultano prevođenje? Po čemu se razlikuje od drugih vrsta prevođenja?

Simultano prevođenje

Ovaj vrlo kratak opis simultanog prevođenja namijenjen je svima koji još nisu upoznati s tom vrstom prevođenja i ne sadržava iscrpne informacije. Postoji cijeli niz knjiga o toj temi u kojima se mogu naći mnogo podrobnije informacije.

Simultano prevođenje je način usmenog prevođenja u kojem govornik govori, a usmeni prevoditelj istovremeno (ili simultano) reproducira njegov govor na jeziku koji njegovi slušatelji razumiju. Simultani prevoditelji rade u kabinama, a umjesto toga mogu koristiti prijenosnu opremu za simultano prevođenje (tzv. Infoport ili valiza) ili tehniku šaptanog prevođenja.

Sve vještine navedene za konsekutivno prevođenje odnose se i na simultano prevođenje.

Tri glavne radnje također su u osnovi jednake:

1) aktivno slušanje (razumijevanje)

2) analiziranje (strukturiranje poruke)

3) reproduciranje (prenošenje poruke).

Razlika u odnosu na konsekutivno prevođenje je u tome što se kod simultanog prevođenja sve te radnje moraju odvijati istodobno (ili simultano).

To znači da osim vještina navedenih za konsekutivno prevođenje, tj. posebnog načina slušanja, izdvajanja najvažnijih informacija i razlučivanja bitnog od nebitnoga, aktiviranja kratkoročnog pamćenja, prenošenja poruke itd., dobar simultani prevoditelj mora moći i anticipirati što bi govornik mogao reći (posebno ako jezik govornika ima vrlo različitu sintaktičku strukturu od jezika na koji se prevodi). Sposobnost da ostane smiren pod pritiskom i otpornost na stres još su važnije osobine za simultanog prevoditelja.

I u svojem je aktivnom jeziku usmeni prevoditelj pod većim pritiskom kad prevodi simultano jer u isto vrijeme govori, sluša i analizira. Zato je i potreba za izvrsnim poznavanjem materinskog jezika ili aktivnog jezika još izraženija nego kod konsekutivnog prevođenja. Mogućnost interferencija, odnosno preuzimanja struktura iz pasivnog jezika (koji se sluša) u aktivni (koji se govori) također je veća kod simultanog prevođenja pa se usmeni prevoditelji moraju još više koncentrirati na svoj prijevod. Pritom se trebaju odmicati od izvorne sintakse, razbijati dugačke rečenice u kratke i izbjegavati „lažne prijatelje”.

To objašnjava zašto studenti najprije uče konsekutivno prevođenje – na taj način stječu ključne vještine potrebne za usmeno prevođenje. Za simultano prevođenje potrebne su iste te vještine, ali je kompleksnije i teže.

Sve te vještine treba naučiti. Usmeni prevoditelj nije samo osoba koja govori više od jednog jezika; ta je struka znatno složenija. Programe konferencijskog prevođenja nude brojna sveučilišta.

Opsežan (nepotpun) popis resursa za simultano prevođenje dostupan je i na ovoj platformi:

Zbirka snimljenih govora (za vježbu)

Materijali za osposobljavanje Glavne uprave za usmeno prevođenje

ORCIT